سلام دختر 23 ساله هستم که مدتی هستش که تو دوره کاراموزی تو یه شرکتی مشغولم و یکی از همکاران پسرم که 3 سال از من کوچیکتره از من خوشش اومده. هنوز حرفی از دوستی نزده ولی توسط دوستای دیگه مطمئنم که همچین هدفی رو داره. از اولش از رفتاراش و صحبت هاش و توجه های زیادش به خودم فهمیدم از من خوشش اومده ولی فکر نمیکردم بخواد باهم باشیم.
تک تک رفتارهاش و نگاه هاش نشون دهنده ی علاقش به منه و اینکه این آقا فوق العاده احساسی هستش و اصلا نمیتونه جلوی خودش رو در مورد محبت کردن به من بگیره به طوری که همه ی همکارا فهمیدن این آقا به من توجه خاصی داره.
منم از این آقا خوشم میاد از نظر ظاهر و جسه اصلا نشون نمیده که از من کوچیکتره یعنی کسی مارو باهم ببینه اصلا متوجه نمیشه که من بزرگترم.
نمیدونم باید چیکار کنم. اون هر روز داره امیدوار تر میشه. میدونم اگه بگم همینجوری رابطه دوستی و همکاری رو پیش ببریم نمیتونه و اذیت میشه.
من طبق صحبتی که با یه مشائر داشتم و بهم گفت حداقل تا چهارسال دیگه آمادگی ازدواج نداری فعلا اصلا قصد ازدواج ندارم ولی خب برای یه دوستی باید فکر آینده رو هم کرد چون بالاخره احتمال اینکه این رابطه ادامه دار بشه ممکنه.
نمیدونم چه کاری درسته. تو سایتای مختلف خوندم بزرگتر بودن دختر از پسر اگه زیر 5 سال باشه مشکلی پیش نمیاد زیاد ولی خب بازم نمیخوام کاری کنم که بعدا پشیمونی به بار بیاد.
من از خودم مطمئنم که اگه دوست بشیم و هر زمانی رابطه بخواد تموم بشه ضربه ی سنگینی نمیخورم ولی از بابت اون پسر میترسم و دلم نمیخواد من براش یه شکست بشم یه زمانی.
پسر زرنگ و کاری هستش و طبق چیزایی که ازش دیدم آینده ی خوب و روشنی داره و تنها مشکل من اینه که این پسر 3 سال از من کوچیکتره. و البته وقتی با هم سن و سال هاش مقایسه اش میکنم میبینم رفتار و اخلاقش هم جا افتاده تر از سنش و حداقل 3 الی 4 سال بزرگتر از سنش رفتار میکنه چون از 14 15 سالگی سرکار میرفته و تو اجتماع بوده.
میخوام کمکم کنید. چیکار کنم؟ دوستی ما اشتباهه یا نه؟
دلم میخواد زودتر به یه جوابی برسم خیلی بلاتکلیفم. نمیخوام کاری کنم که پشیمونی به بار بیاد